- sevinmə
- «Sevinmək»dən f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sevinmək — f. Xoş xəbərdən, hadisə və ya işdən fərəh duymaq, şadlanmaq, vəcdə gəlmək. Şairin sevinci evlə bir oldu. Anası da həm sevinir, həm nisgillənirdi. Ç.. Əziz mehribanım, çatdı məktubun; Nə qədər sevindik, bilsən, ürəkdən. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iç — is. 1. Bir şeyin içərisi, daxili, iç tərəfi. Əvvəl evin içi, sonra çölü. (Ata. sözü). Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Əşrəf yavaşcadan sürünüb kola yaxınlaşdı, əli ilə kolun içini yoxladı. S. Rəh.. // Bir şeyin ortası,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəlb — is. <ər.> 1. Ürək (adətən insanın daxili aləmi, onun hisslərinin, təəssüratının, əhvali ruhiyyəsinin simvolu, rəmzi təzahürü mənasında işlənir). Bu təsadüf onun qəlbində bir etimad oyandırdı. M. Ə. S.. Haman qız bütün səyahətçilərin qəlbini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şad — sif. <fars.> 1. Sevinən, şən, fərəhli, məmnun. Şad adam. Şad üz. Şad gözlər. Könlü şad olmaq. – Daşdəmir əmi öz tütünü barəsində belə tərifləri çox eşitmiş olduğunu göstərən şad bir səslə dedi. M. Rz.. Şad etmək (eləmək, qılmaq) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşlanmalı — sif. Sevinməli, fərəhlənməli, şadlanmalı; xoş, fərəhli. <Cahan:> A balam, ağlamalı günlər keçdi, indi isə sevinməli, xoşlanmalı günlərimiz gəlibdir! Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalammax — (Hamamlı) sevinmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
quvərrəməx’ — (Çənbərək) sevinmək, fəxr etmək. – Dağıstan oğlannarına baxır quvərrənir, çünkün oxuyullar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
layməst — (Qazax) məst, xumar. – Ətdən oxartana ye:f kin, layməst oluf Lay olmax (Şərur) – sevinmək, şadlanmaq. – Yazıxdı, ge:m de:m lay ossun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şay — (Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Şərur, Şuşa) şad, sevincli, şən. – Şay adamın ürəyində paxıllığ olmaz (Şuşa) ◊ Şay bilməx’ (Ağcabədi, Füzuli, Şuşa) – fəxr etmək. – Qona:m bizdə yeyib işsə, mən şay billəm (Ağcabədi); – Onun… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti